Tα μωρά μας.

Οι πιο σημαντικοί άνθρωποι της ζωής μας.

Η χαρά της κάθε μάνας είναι να βλέπει τα παιδιά της να τρώνε φρούτα και λαχανικά! Εμείς στο σπίτι μας λατρεύουμε τα φρούτα και τα παιδιά μου τα έχω μάθει από πολύ μικρά σε αυτή τη συνήθεια. Ταυτόχρονα όμως, κατάφερα να εντάξω τα φρούτα και τα λαχανικά και στη δική μου ρουτίνα, κάτι που προ παιδιών απουσίαζε εντελώς από τη διατροφή μου!

Αποστολή μπάνιο στη θάλασσα και μάλιστα το πρώτο σας μπάνιο. Τι πρέπει όμως να έχετε υπόψη σας προτού κάνετε την πρώτη σας βουτιά; Ε, να συγκέντρωσα μερικά πολύ βασικά tips που θέλω να τα διαβασετε!

Τα απογεύματά μας τα περνάμε πλέον στον κήπο. Έχουμε δημιουργήσει τη γωνιά μας και μέχρι να σκοτεινιάσει και να γυρίσει ο μπαμπάς από τη δουλειά, οι 3 μας έχουμε όσο χρόνο θέλουμε για να παίξουμε, να γελάσουμε, να συζητήσουμε και μέσα από τα παιχνίδια μας να μάθουμε, να αναρωτηθούμε, να ονειρευτούμε.

Σήμερα γιορτάζουν οι μπαμπάδες. Οι μπαμπάδες οι δικοί μας αλλά και οι μπαμπάδες των παιδιών μας. 

Δεν γράφω αυτό το άρθρο για να σας πω πόσο σημαντικοί είναι στη ζωή μας γιατί είμαι σίγουρη πως ο καθένας με τον τρόπο του αναγνωρίζει αυτόν τον σπουδαίο ρόλο. 

Οι γιορτές στο σχολείο. 

H θερμοπληξία είναι ένας από τους εχθρούς του καλοκαιριού που καλούμαστε όλες οι μαμάδες να αντιμετωπίσουμε.

Αχ εμείς οι μαμάδες, είμαστε ρε παιδί μου περίεργο είδος. Υπό εξαφάνιση δεν μας λες γιατί είμαστε ΠΑΝΤΟΥ και είμαστε και λίγο έντονες στην παρουσία μας!

Ποιος θα το έλεγε ότι τα παιδιά μας θα πλένουν τα δόντια τους με τόση χαρά;

Ποιος θα το έλεγε ότι το πλύσιμο των δοντιών τους θα διαρκεί ακριβώς όσο πρέπει και όχι μόνο 10 δευτερόλεπτα που είναι η συνήθης διάρκεια !!

Ποιος θα το έλεγε ότι ένα παιδάκι θα αγαπήσει τόσο πολύ την οδοντόβουρτσά του που δεν θα την αποχωρίζεται με τίποτα!

Πρόσεξε μην πηγαίνεις πολύ βαθιά", "σε παρακαλώ βγες έξω είσαι πολύ ώρα μέσα στη θάλασσα θα κρυώσεις!", "μην κάνεις βουτιές μόλις φάγαμε!”

Ζούμε σε μια χώρα που -δυστυχώς- ο σεισμός αποτελεί μια πραγματικότητα. Οι περισσότεροι έχουμε να αφηγηθούμε μια προσωπική ιστορία από τον σεισμό του '99 και οι γονείς μας φυσικά από τον σεισμό του '81.

Από το πρώτο δευτερόλεπτο που φτάνεις στη Μαρίνα Φλοίσβου αισθάνεσαι λες και μπαίνεις σε έναν αυτόνομο, ξέγνοιαστο, πολύχρωμο κόσμο. Έναν κόσμο χωρίς φασαρία, χωρίς αυτοκίνητα, χωρίς άγχη.