Να γιατί είσαι η καλύτερη νονά του κόσμου!

Νονά μου, φέτος το Πάσχα δεν περιμένω ούτε τη λαμπάδα ούτε τα δώρα, περιμένω να μου κάνεις αγκαλιές..

Νονά μου, όσο ήμουν πιο μωράκι δεν μπορούσα να αντιληφθώ τον σπουδαίο ρόλο σου. Τον ένιωθα ως συναίσθημα αλλά όσο μεγαλώνω τόσο αντιλαμβάνομαι πόσο σημαντικό κομμάτι της ζωής μου αποτελείς.



Όταν η μαμά μου έμεινε έγκυος και είδε το θετικό τεστ, το όνομά σου πέρασε αμέσως από το μυαλό της. Ακόμα δεν ήξερε πώς θα πάει η εγκυμοσύνη, τι φύλο θα είμαι, πώς θα είμαι... Ήξερε όμως ότι εσύ, η αγαπημένη της φίλη, ήσουν εκείνη που θα γινόταν "δεύτερη μαμά μου".

Όταν γεννήθηκα, η μαμά μου είχε απειλήσει τον μπαμπά μου να σε ενημερώσει ό,τι ώρα, όπου, όποτε... Αν εσύ δεν ήσουν στην αίθουσα αναμονής, η μαμά μου θα ένιωθε μόνη της. Κι αν δούλευες και δεν μπορούσες να έρθεις, το μυαλό σου ήταν κολλημένο επάνω μας. Κανένας υπολογιστής, κανένα ραντεβού τίποτα δεν μπορούσε να ξεκολλήσει το μυαλό σου από εμάς.

Την πρώτη μέρα της ζωής μου, ήσουν εκεί. Δίπλα στη μαμά μου. Ήρθες με μια ανυπονησία να με δεις λες και ήμουν δικό σου παιδί. Και ανησυχούσες. Είμαι καλά; Η μαμά μου πόνεσε; Έχω ίκτερο; Γιατί κλαίω;

Τους πρώτους μήνες μου, ήσουν δίπλα μου σε όλα. Δώρα, δώρα, πάλι δώρα. Η μαμά μου φώναζε να σταματήσεις, αλλά εσύ είχες πάθει έρωτα μαζί μου! (και καλά είχες κάνει γιατί είμαι σούπερ βαφτιστήρι!!).

Όταν και επίσημα η μαμά μου και ο μπαμπάς μου, σου ανακοίνωσαν πως θα με βαφτίσεις εσύ ένιωσες λες και ο ουρανός γέμισε με πυροτεχνήματα! Γιατί ήξερες πως δεν υπάρχει πιο σημαντικός ρόλος και πιο τιμητικός τίτλος από αυτόν που σου ανέθεσαν οι γονείς μου.

Στη βάφτισή μου, μέσα σου έκλαιγες. Γιατί εσύ κι εγώ πλέον ήμασταν ...ενωμένοι! Για πάντα! Νονά και βαφτιστήρι. Μα υπάρχει άραγε κάτι πιο όμορφο από αυτό;


Όσο μεγάλωνα η σχέση μας γινόταν όλο και πιο ουσιαστική. Ακόμα και όταν δεν σε έβλεπα, απαιτούσα από τη μαμά μου να με πάει στη Νονά. Άλλωστε η νονά ήταν από τις πρώτες λέξεις που είπα.

Και όσα δεν μπορούσα να πω στη μαμά και τον μπαμπά, τα μοιραζόμουν μαζί σου. Γιατί νονά = μαμά και φίλη μαζί.

Και εσύ με καταλαβαίνεις και με στηρίζεις. Και με υποστηρίζεις. Και λες στη μαμά μου κρυφά στο τηλέφωνο "έχει δίκιο το παιδί". Σε ευχαριστώ που παίρνεις το μέρος μου. Κρυφακούω και ξέρω ότι είμαστε team!

Νονά μου, φέτος το Πάσχα δεν περιμένω ούτε τη λαμπάδα ούτε τα δώρα. Περιμένω να μου κάνεις αγκαλιές, να μου πεις τρυφερά λόγια, να μας πας βόλτες. Οι δυο μας. Να μιλήσουμε. Να παίξουμε. Να νιώσουμε.

Νονά μου σε αγαπώ.

Πολύ.

Το βαφτιστήρι σου.

Leave a Reply

go to top