Project: Παιδικό Πάρτυ. 10 facts που κάνουν τους γονείς να χρειάζονται ένα κουτί ντεπόν...

Θα ξεκινήσω αυτό το post  ως εξής.

Χτες το βράδυ, έπειτα από πάρα πολύ καιρό, έπεσα ψόφια στο κρεβάτι από τις 10.20 το βράδυ.

 

Το πρόγραμμα της Κυριακής μας είχε ένα πράγμα μόνο. Παιδικό Πάρτυ.

 

Και ενώ για τα παιδιά το Παιδικό Πάρτυ από τον αγαπημένο τους φίλο ή συμμαθητή είναι το καλύτερο που μπορεί να τους συμβεί για το σαββατοκύριακό τους, για εμάς τους γονείς φαντάζει κάπως σαν Disaster Story.

 

Ας δούμε μαζί μερικά facts που συμβαίνουν σε όλα τα παιδικά πάρτυ και φυσικά περιμένω τις παρατηρήσεις σας ώστε τα 10 να τα κάνω 20! 

 

Fact 1: Κρίση Ενέργειας

Αυτό που θα πρέπει να θυμάστε και δεν αλλάζει στο πέρασμα των αιώνων, είναι πως τα παιδάκια, στα πάρτυ δρουν λες και έχουν πάρει ναρκωτικά. Παθαίνουν κρίση ενέργειας και μπορούν να χοροπηδάνε, να γκρεμίζουν ό,τι πολύτιμο υπάρχει στο χώρο, να χτυπάνε το κεφάλι τους στους τοίχους και να ουρλιάζουν, για όσο διαρκεί το πάρτυ.

 

Fact 2: Τα chips.

Τα παιδιά στα παιδικά πάρτυ τρώνε ΜΟΝΟ βλακείες. Μπορεί η μαμά/ οικοδέσποινα να έχει φροντίσει να έχει χυμούς, αγγουράκια, καροτάκια, σαντουιτσάκια με τυράκια και φιλέτο κοτόπουλο, όμως όλα μαζί, θα πέσουν με τα μούτρα πάνω στη γαβάθα με τα πατατάκια ή θα ανακαλύψουν κάτι κρυμμένες σοκολάτες και θα τις τσακίσουν σε χρόνο dt. 

 

Fact 3: Η τούρτα.

Η τούρτα που κατά κανόνα είναι σοκολατένια, έρχεται να ολοκληρώσει το ποιοτικό γαστρονομικό μενού της ημέρας. Τα παιδάκια στα πάρτυ τρώνε στο 99% των περιπτώσεων, μισό κομμάτι τούρτα και το άλλο μισό το μοιράζουν στα ρούχα τους, σε κάποιο καναπέ και στη μαμά τους που τρέχει από πίσω τους σε υστερικό mood για να τα σκουπίσει.

 

Fact 4: Ο τσακωμός.

Σε κάθε πάρτυ το δικό σας παιδάκι (αλοίμονο, ποιο άλλο; ) θα τσακωθεί με ένα παιδάκι ανγώστου ταυτότητας συνήθως, που για ένα περίεργο λόγο θα έχει και την πιο στριφνή μαμά. Αυτή τη μαμά, που δεν θα κατανοήσει πως τα παιδάκια σε αυτές τις ηλικίες τσακώνονται, θα σας κοιτάξει υποτιμητικά, τόσο εσάς όσο και το βλαστάρι σας, που ξαφνικά όρμησε στο δικό της - ντυμένο για βάπτιση στην επαρχία- παιδάκι και θα το πάρει αγκαλιά κάτω από τις φτερούγες της, ρίχνοντάς σας το πιο κακό βλέμμα που υποστήκατε ποτέ.

 

Fact 5: Το ντύσιμο.

Στα παιδικά πάρτυ, λες "επιτέλους θα βάλω στο παιδάκι μου ένα ρούχο που δεν είναι φόρμα"! Νιώθεις χαρά, γιατί εκείνα τα "πιο καλά" ρούχα που σας έφερε η πεθερά σου τα Χριστούγεννα, επιτέλους θα φορεθούν. Λάθος σου. Στα πάρτυ θα έπρεπε να υπήρχε ο χρυσός κανόνας της φόρμας και καμιά μάνα να μην ταλαιπωρεί τα παιδιά της, βγάζοντας επάνω τους το στιλιστικό της άχτι. Μιλάω για εμένα και τον τρόπο που έντυσα χτες την καημένη την Ιριάνα.

Fact 6: Ο αριθμός των καλεσμένων.

Ο χρυσός κανόνας των πάρτι, λέει πως αν θες να βρεις τον ιδανικό αριθμό καλεσμένων για το πάρτι του παιδιού σου πρέπει να προσθέσεις +1 στην ηλικία του. Δηλαδή 3 ετών ο Οδυσσέας, 4 οι καλεσμένοι. Αυτό στην ελληνική πραγματικότητα, που το πάρτυ λειτουργεί περίπου σαν τον γάμο (καλούμε και τους τριτοξάδερφους) δεν μπορεί ποτέ να έχει ισχύ. Έτσι μιλάμε για πάρτυ με 30 παιδάκια που τα περισσότερα δεν γνωρίζονται μεταξύ τους και επομένως δύσκολα μπορεί να παίξουν σαν ομάδες. Παρόλα αυτά οι μαμάδες όταν οργανώνουμε τη λίστα πάντα θα πούμε "μωρέ να καλέσω και τον Νικολάκη που έχουμε να τον δούμε 2 χρόνια..." (και που το παιδί μου που γιορτάζει δεν τον έχει δει ποτέ στη ζωή του, συμπληρώνω εγώ).

 

Fact 7: Οι γονείς

Και εδώ η κατάσταση θυμίζει γάμο (μα τι έχω πάθει με το Yes I Do;) και οι γονείς ετοιμάζονται στυλιστικά λίγο υπερβολικά σε σχέση με την κατάσταση που απλά είναι: Κυριακή απόγευμα σε ένα σπίτι με παιδάκια. Μαμάδες με τακούνια, μπαμπάδες με πουκάμισα και σακάκια, γούνες και οσκαρικά make up είναι μόνο μερικά από τα στοιχεία των γονεϊκών outfits.

Οι γονείς, που βέβαια χωρίζονται σε 3 διαφορετικές κατηγορίες.

-Είναι "οι γονείς που το ζουν περισσότερο από τα παιδιά τους", παίζουν, κυλιούνται στα πατώματα, τραγουδάνε, χορεύουν όπως δεν χόρεψαν ούτε στην εφηβεία τους,

- είναι "οι γονείς που ακόμα και Κυριακή απόγευμα έχουν 123 mails να απαντήσουν", οπότε την ώρα που το παιδάκι τους γκρεμοτσακίζεται σε κάποια σκάλα, εκείνοι πατάνε send σε κάποιο "επείγον" mail της δουλειάς τους

-και είναι και οι γονείς "φτου ξελευθερία" που βρίσκουν το πάρτυ ως μια καλή αφορμή να ζήσουν μία ώρα μακριά από τα παιδιά τους, οπότε αφήνουν το μικρό διαβολάκι να παίξει και βρίσκονται για όση ώρα διαρκεί το πάρτυ, σε κάποιο μπαλκόνι καπνίζοντας και κοιτάζοντας το κενό με βλέμμα "να πέσω ή να μην πέσω;".

 

Fact 8: Ο animateur

Κάθε μάνα που σέβεται τον εαυτό της, το 2018 φέρνει στο πάρτυ του παιδιού της έναν animateur. Πείτε τον κλόουν, πείτε τον μάγο, πείτε τον facepainter, πείτε τον όπως θέλετε, ο καημένος κύριος που κρύβεται κάτω από την περούκα και την κόκκινη μύτη, προσπαθεί- μάταια τις περισσότερες φορές- να συγκεντρώσει γύρω του τα παιδάκια που φυσικά αρνούνται να συγκεντρωθούν και τρέχουν σαν παλαβά σε όλους τους χώρους του πάρτυ, ΕΚΤΟΣ από τα μαξιλαράκια που έχει επιμελώς τοποθετήσει τριγύρω του. Ίσως με το facepainting έχει μια παραπάνω τύχη. Βέβαια την ώρα που το παιδάκι σου απολαμβάνει τη ζωγραφιά, εσύ μέσα σου θρηνείς τα ρούχα του που θα καταστραφούν στο επόμενο 5λεπτό.

 

Fact 9: Πώς θα φύγουμε από το πάρτυ οέο;

Εμ, εδώ σας θέλω! Κανόνας επίσης που χάνεται στο βάθος των αιώνων, κανένα παιδάκι δεν θέλει να φύγει από το πάρτυ. Θες η χαρά του που είναι με τους φίλους του, θες η άπειρη σοκολάτα που βρίσκεται πάντα στο οπτικό του πεδίο, θες ότι πλέον έχει κουραστεί και έχει νεύρα, όταν είναι να φύγετε θα πρέπει να ξεκινήσετε αρχικά με επιχειρήματα δικηγόρου στον Άρειο Πάγο. Αφού του τάξετε ό,τι μπορείτε να του τάξετε και εκείνο αδιαφορήσει παγερά, περνάτε στο επίπεδο της γλυκιάς απειλής. "Αν δεν φύγουμε τώρα, στο σπίτι μη μου ξαναζητήσεις γλυκό". Αφού δείτε ότι και αυτό δεν πιάνει, τότε φτάνει η ώρα της αρπαγής. Ο ένας γονιός βάζει παπούτσια, ο άλλος τραβάει χέρια και τοποθετεί το μπουφάν λες και πρόκειται να απαγάγει το παιδάκι και το καημένο, με κοκκινισμένα μάγουλα από το τρέξιμο και μάτια γεμάτα δάκρυα γιατί δύο τρελοί (οι γονείς του) του στερούν το παιχνίδι, σπαράζει στο κλάμα. Παίρνετε με το ελεύθερο χέρι, το αναμνηστικό δωράκι που σας δίνει η μαμά / οικοδέσποινα, χαιρετάτε όπως όπως και φεύγετε σαν κυνηγημένοι για να μπείτε -επιτέλους- στο αυτοκίνητο.

Fact 10: Η επιστροφή στο σπίτι

Νομίζατε πως επειδή μπήκατε στο αυτοκίνητο μπορείτε να χαλαρώσετε; Όχι βέβαια! Εδώ τα σενάρια μπορεί να είναι δύο ειδών. Τα μισά παιδάκια, μόλις κάτσουν στο παιδικό κάθισμα κοιμούνται λες και κάποιος τους έριξε τηγανιά στο κεφάλι, ενώ τα άλλα μισά (τα δικά μου σίγουρα) ξεκινούν τη δεύτερη φάση της αδιανόητης ενέργειας. Εσύ, που έχεις μπει στο αυτοκίνητό σου, τα αυτιά σου βουΐζουν από τις φωνές, θες ένα κουτί ντεπόν για να συνέλθεις και χαίρεσαι γιατί τα παιδάκια σου έπαιξαν, κουράστηκαν και άρα τώρα θα ηρεμήσουν και θα κοιμηθούν πιο εύκολα, βρίσκεσαι αντιμέτωπη με το μεγαλύτερο disaster story της βραδιάς που λέγεται "υπερένταση". Γιατί κάθε παιδάκι που επί 3 ώρες έχει τρελαθεί στο χοροπηδητό και το τραγούδι και έχει καταναλώσει μεγάλη ποσότητα σοκολάτας, έχει κάθε δικαιώμα τώρα να νιώσει υπερένταση και να θέλει να συνεχίσει να ζει τους ρυθμούς του πάρτυ και στο σπίτι. Έτσι ανοίγεις την πόρτα κατάκοπη, βγάζεις το μπουφάν σου και κοιτάς τον καναπέ σου λες και είναι η απόλυτη όαση... Νo no, μην ξεγελιέσαι. Το παιδάκι σου έχει πάρει το πατίνι του και έχει ήδη ξεκινήσει τις βόλτες μέσα στο σπίτι! 

 

Παρόλα αυτά, και θα είμαι ειλικρινής μαζί σας, το ότι την άλλη Κυριακή έχουμε πάλι πάρτυ, για έναν μαζοχιστικό λόγο, το χαίρομαι πολύ. Δεν ξέρω γιατί. Είναι αυτή η χαρά της μάνας, που όσο κι αν ταλαιπωρείται, τελικά το απολαμβάνει!

 

 

ΥΓ: Το άρθρο είναι χιουμοριστικό και λίγο υπερβολικό. Άλλωστε και στα 10 facts βλέπω τον εαυτό μου και το πάρτυ που έκανα για τον Οδυσσέα λίγο καιρό πριν!

 

Με όλη μου την αγάπη και ευχές για πολλά ακόμα ξέφρενα παιδικά πάρτυ,

Μυρτώ

 

 

Leave a Reply

go to top